Het is 14 juli, niet alleen een franse feestdag maar ook jouw nieuwe start.
Om 0530 wordt je wakker gemaakt, mag je nog even lekker douchen en wordt de katheter geplaatst. Geen pretje voor een man lijkt mij maar je vond dat echt een fluitje van een cent.
Dr. Hoffmann zal het frame op je hoofd gaan plaatsen. Zo weten ze na de mri scans exact waar ze moeten zitten. Voor het vastmaken van het frame moeten er 4 bouten door je huid op de schedel worden geschroefd. Je krijgt eerst verdovingsspuitjes die zeer pijnlijk kunnen zijn. Ook dit vond je meevallen. De accupuntuur naalden die je hebt gehad in je hoofd vond je gemener. Met contractvloeistof wordt de mri gemaakt. Jammer van die ABBA muziek. Maar de neurochirurg en jij waren het eens dat elk jongetje in die tijd toch wel op die blonde viel.
Na alle scans wordt je door jouw vaste verpleegkundige Nelleke, naar het OK centrum gebracht. Ook dat is weer zo apart. Nelleke is de zus van een vriendin van Marie-Frans die we vorig maand hebben ontmoet. Dus ze wist van je komst. Die zussen lijken trouwens helemaal niet op elkaar.
Op dat moment mocht ik weer bij je zijn en begon het wachten totdat dr. Hoffmann, dr Coutrino en dr. Vos de plek exact hadden bepaald. Je ondergaat het allemaal heel relaxed. Valt soms even in slaap. De parkinsonverpleegkundige Wim komt ook nog even langs, fijne man. Na anderhalf uur horen we dat ze gaan beginnen en je hebt er een soort van zin in. Ik ga naar huis en wacht op het telefoontje rond een uur of 5-6.
Je kon natuurlijk je zelf niet zien. Dus maar een selfie gemaakt. En toch nog lachen.
Wat duurt een dag wachten lang! Om 1645 belt de chirurg, pff. Het is goed gegaan. Tijdens de operatie waren er goede resultaten te zien. Nu nog anderhalf uur uitslapen en dan gaan we elkaar weer zien.
Heel blij dat het er zo goed uitziet
Rara dag vandaag iedereen vroeg zich af hoe het nu wel zou zijn.
Tijdens de lunches alle zake rondom de operatie uiteraard uitgebreid uitgelegd gekregen.
Maar ja dat en de praktijk zijn toch heel andere zaken.
Zie uit naar je volgende verslag en wens jullie veel sterkte.
liefs
Frans en de rest van Molenstaete
Mooi om te lezen Nineke. En zo bijzonder dat alles zo relaxed lijkt te gaan en je gezin zo’n steun is. Fantastisch!
Yo Ton,
Geruststellend om te lezen dat het goed is gegaan – wauw – zooooo gegund – geweldig. Er zin in … laat het herstel dan ook een soort van “feest” zijn.
ABBA? Ik dacht eerder aan je performance – als Terry Hall v/d specials – op het Fio. Komt ook door die speciale bril die je vandaag op had, staat je goed.
Wel Ton, jongeman neigend naar middelbare leeftijd, ik hoop tot binnenkort, Paul
Tonio!
ABBA? Ik zal Nineke even vragen wat jouw favoriete nummer is, volgend jaar gaan we die dan voortdurend aanvragen tijdens de kroegentocht…!!!
Geweldig om te lezen dat het allemaal voorspoedig is gelopen. Vanaf morgen aan de bak met de fysio; niet piepen maar gewoon doorgaan, net zoals je jarenlang naar de CD-meiden hebt gebruld.
We hoorden via ivanka overvliet van je ingrijpende operatie, waarvan we nu lezen dat die vandaag geslaagd lijkt. Fantastisch nieuws, hopelijk gaat het herstel je veel opleveren. Zouden we toch ooit nog samen met jou de Panarotte met de fiets beklimmen? Lijkt ons een super vooruitzicht maar kleine stapjes vooruit zijn voor nu het belangrijkst. Succes daarmee.