Vrijdag 11 juli 2014.
Weer een aantal pillen eraf. Geen Sifrol meer, het medicijn van het eerste uur. Van 10 Sinemet terug naar 7 en nu naar 5 en nog 2 Cartone i.p.v. 3.
Vannacht nog 1 Sinemet Retard (=langwerkend) I.p.v. 2.
Moeilijke dag. Het lijf wil echt niet meer en je wilt nog zo graag. Toch aan het werk met Theo en Iris.
Niks werkt. Het lijf niet, de programma’s en systemen niet en er moet nog zoveel. Om 15.30 uur geef je aan niet meer te kunnen dus probeer ik redelijk op tijd thuis te zijn.
Om 17.30 uur, geen Ton; “Nog wat af maken”, (goh die kennen we). Auto rijden is niet verstandig, dus of je gehaald kan worden. Ik maak er maar even een wandeling van, kom ik ook nog buiten :).
Nog even snel tekeningen opvouwen door Iris en alles mee naar huis. Je kan niet meer. ‘s Avonds na de lekkerste patat van Nederland val je in slaap en wordt om 23.30 uur wakker. Goed slapen kan nooit kwaad en minder last van de klachten.
Nog 2 dagen!
Tonio / Stapvader,
Ik hoop dat vandaag draaglijk was en je toch nog hebt kunnen genieten van het zonnetje of van andere mooie en/of leuke dingen. Vol belangstelling volg ik nu al enkele weken jouw blog en ik moet bekennen, onbewust ben ik behoorlijk bezig met a.s. maandag…!
Elluk nadeel heb z’n voordeel, gelukkig speelt Nederland vanavond al de troostfinale en kun je desgewenst (enkele delen van) de finale morgenavond missen